“Tja, je wordt een daggie ouder he, dan wordt t allemaal een tikkie minder”
“Ja jongen, het verval begint al voor je 30ste. Je kunt je op onze leeftijd er maar beter bij neerleggen”. Ik was in een opbeurende bui kennelijk.
“Neerleggen ? Neerleggen? Kijk, we sporten, we doen vrijwilligerswerk. We helpen de kinderen en de buren soms…. Neerleggen, wat klets je nou man”.
“Hoe is het eigenlijk met jóuw bloeddruk de laatste tijd? Slik je je pillen nog?”
“Ja natuurlijk, daar ontkom je niet aan.”
“Ja dat bedoel ik, je ontkomt er niet aan. Hoor jij al die hoge tonen nog?” Ik beet me vast.
“Nee, natuurlijk niet. Ja natuurlijk wordt alles een beetje stijver, behalve dat wat je graag stijf zou zien. Da’s normaal. Het gaat erom wat je ervan maakt.”
“En maken jullie er dan wat van, als ie niet meer omhoog wil? Hebben jullie daar nog zin in en puf voor dan?”. Ik realiseerde me dat ik gemeen begon te worden. “Wat denk je nou, als je zo’n jong ding in zo’n strak pakje voorbij ziet huppelen? Zo daar gaan we even werk van maken of zo? Of voel je iets van spijt dat die dingen eigenlijk voorbij zijn? Of ben je zelfs stiekem in je hart een beetje blij dat het voorbij is. Al die drang. Ik zie je nou een beetje boos kijken, maar lopen we onszelf niet verschrikkelijk voor de gek te houden?”
“De kunst is iets van balans te vinden. Ja ik zei al, daggie ouder en allemaal wat minder. Maar dan ga je toch niet op je rug liggen en op je bed op de dood liggen wachten? of zitten chagrijnen dat het leven voorbij is? Je blijft doorgaan. Toch?”
“Ja en dan hebben we het alleen nog maar over het lijf en over wat je zelf nog wilt doen en misschien nog net of net niet meer kan. Dan hebben we het over de pijn in je rug na het stofzuigen.” Ik kan schamper zijn, soms. “Maar hoe zit dat met het hoofd? Kan jij het allemaal nog bijhouden dan? Of loop je ook nog met een Nokia 6310 net als Rutte? Ben je ook licht digibeet zoals veel vrouwen van onze leeftijd? Kan jij nog volgen op welke soort onderwijs je kleinkinderen zitten tegenwoordig? Hoe vaak zit je niet te stotteren bij namen of vakantieherinneringen? Zo van: Mien hoe heette dat daar ook weer, waar die tent van de buren in de fik ging? Je weet wel”
“Daar gaat het toch niet om, dat weegt allemaal niet op tegen de levenservaring en wijsheid die je opdoet”.
“Ja, het is wijsheid als je je wijselijk niet bemoeit met dingen die je niet helemaal begrijpt. Je weet toch dat de wereld de Brexit en Trump te danken hebben aan ouwetjes die trouw gaan stemmen. Als het aan de jongeren had gelegen was dat allemaal helemaal niet gebeurd. Ze hebben ons een boel te verwijten. We bemoeien ons met dingen die we niet snappen. We zijn op onze leeftijd banger voor verandering dan zij, we zitten dan wijs ons hoofd te schudden en gaan tegenstemmen. Zou je niet thuisblijven op 21 maart straks? Of je kleinkinderen gaan vragen wat je moet stemmen?”
“Die jeugd weet niets van fascisme, racisme, honger en de oorlog. Die lopen achter zo’n klavertje aan of baudetje en denken dat die hip zijn. We moeten ook in de politiek voor onze door ervaring sterk geworden visies opkomen…”.
“Man, wie zit er nou op ons te wachten, Henk Krol? Die feliciteert iedereen die dood is. Ben je nog wel eens terug geweest op je werk. Had je ooit ook maar even een tel de indruk dat daar iemand belangstelling heeft voor wat wij vroeger belangrijk vonden? Wijsheid is niet bezig blijven. Wijsheid is weten waar je je niet meer vertoont en waar je je niet meer me bemoeit”.
“Nee, het is precies andersom, wijsheid is je realiseren dat je leeft, dat je met enige mazzel nog dik tien jaar leeft. En dat het zin heeft om je af te vragen hoe je fit blijft, hoe je je geest lenig houdt en waarmee je nog van waarde en nut kan zijn, wat je nog leuk vindt om te doen en om je in te verdiepen. En dan vinden ze me maar een zeur als ik uitleg hoe dicht Baudet bij de Duitse en Italiaanse fascisten staat van de dertiger jaren.”
We keken elkaar aan. “We hebben het toch over hetzelfde? Verzet heeft geen zin. Verzoening ook niet. We lopen onszelf gewoon elke dag opnieuw uit te vinden. Kom daar maar eens om als je van middelbare leeftijd bent….”.