Ik mag dan wel niet eens weten hoe hij heet, ik weet wel dat we lotgenoten zijn, krijg je als oude mannetjes tussen de spierbundels. Hij is wat ouder dan ik, wat zwaarder, heeft gevaren en heeft geen loopbenen. Hij sjokt. Altijd. Ik noem m soms voor mezelf Engelbert, vanwege zijn altijd flegmatiek vrolijke karakter. Hij is met iedereen daar goede maatjes.
Lotgenoten zijn we. Allebei geholpen aan prostaatkanker. Hij tien jaar geleden, ik zes jaar. Alleen, hij heeft de bijkomende nadelen niet die ik heb: incontinentie en impotentie. Wel in het begin, vlak na de operatie, maar na een paar maanden was het bij hem weer normaal. Het zijn altijd flarden, onze gesprekjes, zo tussen oefeningen door. Hij ontdekte wat toen ik sluitspieroefeningen deed en hij aan me vroeg wat ik zat uit te voeren.
“Ze hadden het van tevoren gezegd, dat die kans er was. En toen het nog gebeurde ook schrok ik me kapot”, zei Engelbert. “Ik ben niet gauw neerslachtig, maar in die eerste maand, Jezus man, of mijn leven voorbij was”. Ik knikte herkennend.
“En hoe merkte je dat eh… en eh wat heb je gedaan? Viagra? Oefeningen?”.
“Ja van alles” zei hij, “maar ik denk dat achteraf, na een tijdje, die Viagra deed de eerste tijd helemaal niks, porno kijken, zorgen dat je vaak opgewonden raakt, nog het beste…”.
“Ik heb nooit veel met porno gehad” zei ik. “Ja vroeger wel als de nood hoog was en er geen redding nabij. Maar ik heb het altijd wat onnatuurlijk gevonden. Vrouwen die al spastisch gaan hijgen als de pizzabezorger bij het overhandigen van de doos per ongeluk hun arm aanraakt. Ik hou van vrouwelijk schoon, maar niet als het zich zo maf gedraagt. Ik heb al jaren niet meer gekeken”.

Zo kwam het. In het KPN-plus-pakket zitten vier “erotische zenders”, hoog in de zendernummering dus je zapt er niet zomaar per ongeluk langs. Opa wist niet wat hij zag. The times have changed. Ik was olijk kijkende dames gewend, die hun borstjes mooi lieten uitkomen en hun heupen draaiden, betekenisvol overhemdknoopjes losmaakten bij de man. Ik herinner me nog uit de goeie ouwe tijd een reclame tussendoor met de schone tekst “Und jetzt Bundesbreit die Beine weit”. Bundesbreit, Japke D. Bouma zou smullen van dit jeukwoord. Ik was in die tijd net gewend aan managementuitspraken als “Doen jullie dit alleen bij de grond-divisie of çoncernbreed'” en had toen al last van jeuk. Er viel nu geen jeukwoord meer voor zover ik weet. Alles wat ik zag jeukte.
Laat ik als liefhebber van vrouwelijk schoon eens bij de mannen beginnen. Die hebben geen haar meer op hun lijf. Sommigen nog wel op hun hoofd, maar voor de rest: ‘spiegeltjeglad’. Geen schaamhaar, niets op hun kont of bovenbenen, geen borsthaar, ‘geen haar op de ballen’ om het met een spreekwoord aan te duiden dat lafheid suggereert. Om dat te compenseren zijn er veel overmatig gespierd, zijn liefhebber van de carnavalshit ‘bloemetjesgordijn’ als ik dat mag afleiden uit de vaak overdadige aanwezigheid van tattoos. En ze worden altijd verleid. ‘De veroveraar’ is met het schaamhaar afgeschoren. En dan heb ik het nog niet over de categorie ‘Kinky”. Zeker, ontdekt, ook.’Knikky’ noem ik het, vanwege de belachelijkheid.

De vrouwen, ocharme. De meesten lijken na een overvloedige behandeling met Botox meer op Katrien Duck dan op een mens. De verhaaltjes zijn nog stukken dommer dan vroeger. Bij de minste geringste aanleiding sperren ze hun opgevulde muil open alsof ze dagelijks drie uur met drie dildo’s tegelijk oefenen. Ze gedragen zich nog sneller opgewonden dan ooit. Als ze een dildo strelen zitten ze al smachtend “Achouffe” te hijgen (wat ik maar heel af en toe doe als ik trek heb in een trappist) en op hun onderlip te bijten. Als ze op hun rug liggen blijven hun siliconenborsten keurig rechtop staan. Ook zij hebben nergens haar meer en vaak wanstaltig grote tattoos.

Engelbert en ik kregen vervolgens om de beurt griep. Gisteren zag ik hem na een maand weer. “Nou jongen, ik heb porno gekeken. Maar eh, tsjonge, wat een afknapper….” Ik vertelde hem in grote lijnen mijn diagnose.
Hij grinnikte wat. “Maar het zijn mooie meiden en ze hebben altijd zin, toch?” meldde hij.
“Weet je” zei ik “ik maak me wat zorgen om de jeugd. Gaan die nou denken dat zulke tieten en lippen, kale lijven, dat dat normaal is, dat dat zo hoort? Dat ze niet meetellen als ze niet hun halve lijf onder de tattoos hebben zitten en zich regelmatig chirurgisch laten make-overen?”
Hij keek me wat verbaasd aan. “het is erger als ze gaan geloven dat een vrouw die niet altijd of zo snel opgewonden is ziek is. Dat is pas ziek”
“Ja, dat is waar” zei ik, “Maar voorlopig zie ik als enige positieve ontwikkeling dat er al een bordeel is geopend waar alleen sekspoppen zijn en geen vrouwen. Met zulke schoonheidsidealen heeft een man geen vrouw meer nodig en raakt misbruik overbodig”.
Engelbert grinnikte. “En zeker geen vrouwen met een half pakje halfzware shag onder de armen en op hun schaamstreek. Daar ben ik toch bij mijn eerste vrouw langzaam op afgeknapt”.

Het werd hoofdschuddend tijd voor de crosstrainer. Het is al te laat, dacht ik. zelfs een oude man als Engelbert zoekt een verknipt schoonheidsideaal.