In deze week van het songfestival wil ik mijn trouwe lezers laten weten wat een “song” is. Iets met inhoud dat naar binnen gaat. Dit was ooit voor mij de goeie soort kippenvel. Van het songfestival krijg ik de verkeerde soort.

Zomaar een voorbeeld: Janis Ian, van haar album Aftertones uit 1976 (meen ik. Ik was 30 toen, zij vijf jaar jonger), het nummer “Don’t cry, old man”, waarschijnlijk over de relatie met haar vader. Zoek m op. Er zijn meerdere uitvoeringen op het web, onder meer één waarin ze alleen zichzelf op de piano begeleidt. Die van het album met wat violen en meer “geproduceerd” is anders mooi. Hieronder de tekst.

Winter’s cold, summer’s hot
Love is old, dreams are not
Times are hard and so am I
Tired heart, too tired to cry
Dreams are all I have to give
When we die our dreams still live
Old man, I’m thirsty still
One day I’ll drink my fill
Oh, I’ve been away too long
I’ve been away too long
I don’t remember how it’s done
Can I call on you for help
Do I have to help myself
Are you glad with what you’ve got
Are you burning, are you hot
When we’re old, like as not
We will burn until we rot
Don’t weep old man, don’t cry
I knew you when
I was so much colder then
Fathers always build the dreams
Children tear apart the seams
Old man, I’m thirsting still
One day I’ll drink my fill
Old man, please don’t die
Before our thirst is satisfied