Wel aan, spread the news, er is weer een partijtje bij op rechts. Thierry Baudet met zijn Forum voor Democratie komt terug op zijn vaste besluit dat nooit tot een partij om te smeden en ook nooit de echte politiek in te gaan. Dat Forum was één van de motoren achter dat vermaledijde Oekraïne-referendum weet je nog?
Voor zover ik het snap, wat hebben we nu allemaal daar op rechts, even kijken. Wilders natuurlijk. Boos rechts, met een partij die geen partij is en eigenlijk een eenmansbedrijf waarin hij “knettergekke domoren” naast zich moet dulden. Denk: Sylvana en haar Erdogan-turken: Verongelijkt rechts. Hebben voor zover dat verongelijkt zijn echt iets met discriminatie te maken heeft een punt, maar voor de rest een zinloze club. Dan hebben we Jan Roos. Narcistisch en mediageil rechts die niets serieus neemt behalve zichzelf en daar naast, zelfde kaliber dus, Baudet: zelfverklaard intellectueel die volgens zichzelf heeft bewezen dat vrouwen naar onderdrukking verlangen en democratie alleen democratie is als het Volksempfinden ook als dat volkomen ongefilterd wordt door rust, rede en kennis, tot beslissingen mag leiden. En dan is het wachten op de comeback van Hero Brinkman of de komst van Gerard Joling, Peter R. en Dirk Scheringa….
Wat dit roedeltje ongeregeld gemeen heeft is een volstrekt gebrek aan ervaring met wat “besturen” heet, en o ja, uiteindelijk ging het daarom in de politiek, toch? Niet om kijkcijfers en lopende zinnen die uit Obama’s speeches zijn vertaald, niet om woede en angst, maar om de toekomst van het land en de rol van de overheid in het omgaan met de problemen die zich onderweg voordoen. Lullig detail als het gaat om de vraag of je jezelf langs deze weg een leuk inkomen en dito onkostenvergoeding, media-aandacht en dergelijke wilt regelen. Het gaat ergens over. Over zorg en de beheersing van de kosten daarvan zodat er nog wat geld overblijft voor onderwijs en kunst en rechters. Over soldaten die je al dan niet op missies stuurt, over milieu. Over banen en veiligheid.
Het zijn allemaal hondjes binnen dat roedeltje, die de stem willen zijn van een morrend volk dat haar leiders niet meer vertrouwt, Europa niet meer vertrouwt en haar rechters niet meer vertrouwt. Maar ik vraag me erg af of we daarvan nu langzamerhand de top van de golf niet hebben bereikt. De economie trekt weer wat aan. En ik vraag me af of het morrende volk niet langzamerhand begint te zien dat de drup van het clowneske, liegende en lege populisme niet vervelender is dan de druilregen van het wantrouwen. De wens zal vader zijn van de vraag. Wat me in ieder geval goed doet is dat rechts versplintert. Dat populisten baantjesjagers worden die elkaar zullen verketteren om de gunst van mensen die de boot van de mondialisering hebben gemist. En zullen blijven missen want zij hebben de oplossing niet, alleen hun idee van “die stem” en hun oneindige behoefte ook zelf gehoord te worden.
Nou nog een serieuze partij in het meer bestuurlijke midden (maar dat ben je tov dit onervaren rechtse onbenul al gauw, zelfs Halbe Zijlstra steekt op rechts erg redelijk af tegen dit zooitje) die diezelfde achterblijvers een redelijk perspectief weet te geven. Vroeger was dat de PvdA. Soms even een beetje de SP, maar Roemer rooit het ook niet met ditjes en datjes. Pechtold, een woordenwaterval zonder al teveel bestuurlijk vermogen. Jesse moet nog maar even zijn eigen stem vinden ipv Obama te imiteren en bestuurlijke ervaring zit ook daar nauwelijks. Samsom, boegbeeld van de verkwanselaars van het gedachtegoed en partijprogramma, zal het als stemmentrekker niet redden. Vermoed ik. Wie wel? Toch weer een burgemeester van een grote stad?