Ook de tv “is like a window in your heart”, of misschien zelfs een deur. Ik heb gezien hoe oude mensen die hun tijd vullen met tv kijken, steeds meer ‘kregen’ met de mensen die zo hun huis binnen kwamen. Je denkt dat het een raam is, waardoor je naar de wereld kijkt, het blijkt ook een deur te zijn waardoor allerlei volk je leven binnenkomt. En toen ik me realiseerde waar mijn periodiek opgeschreven ergernissen vandaan komen -oja gedeeltelijk uit de krant, ik lees er twee, maar vooral via de tv, als je het volk dat bij je schuurt ziet en hoort praten- ben ik mijn tv-uren bij wijze van experiment maar eens drastisch gaan terugdringen. Et voila, het is een stuk minder.

Mijn vroegere buurman kon op momenten dat een gewoon mens “jammer” zou zeggen, of “verdorie” ineens luid “Kneeeevel en van den Brink” roepen. Aan die twee had hij een doorgewinterde hekel, maar als vaste gasten aan het begin van de zomer en rond de feestdagen, toen nog, keek hij altijd. Later kwam Tofik daarbij toen Tofik het tegen Jolande Sap opnam om het lijsttrekkerschap. “Toooooofik Dibi” brulde hij dan. Toen hij een keer ging eten bij de achterburen en iets voorgezet kreeg dat hij niet weg kreeg met zijn gebrek aan kiezen, brulde hij eerst de namen van onze EO-mannen en toen van Tofik. Hij kreeg niet uitgesproken wat er aan de hand was. De buren kwamen het later bij mij vragen.

Ik merk dat ik nu af en toe op mijn slechte momenten de neiging heb om “Jaaaaan Roos” te brullen of Thierry Baudet. Het is makkelijker om me aan hen te ergeren dan aan mijn eigen geknaag over mn tekortkomingen te werken. Want die twee, zorgvuldig gemeden op mijn tv, komen via de krant nu voortdurend binnen en omdat ik ze zo vaak heb gezien en gehoord, krijg ik de koppen en de stemmen er gratis bij.

Ik vermoed dat ik het niet hoef uit te leggen. Het gaat maar gedeeltelijk om die jongens zelf. Het is de cynische tijdgeest waarvan ze een produkt zijn, en dat cynisme verdraag ik net zo slecht als dat van mezelf. Nou hebben we een referendumwet en wordt er een gehouden en is dat alleen een gevolg van opportunistisch eigen belang van de website-beheerders van Geen Stijl en van anti-EU-mannekes. Het onderwerp zelf, Oekraïne en het verdrag interesseerde hen niet. Welke gevolgen een overwinning zou krijgen op het wereldtoneel interesseerde hen niet. Of het een wespennest is, met een ingenomen Krim en voortdurende oorlogshandelingen daar… interesseerde hen niet. Nu is toch wel duidelijk dat grote crises op nationaal niveau in Europa niet meer aan te pakken zijn: klimaat, energie, vluchtelingen, banquaire problemen, en op dat moment komen nostalgische domoren pleiten voor een revival van de natiestaat, alsof ze terugverlangen naar de tweede wereldoorlog. Ik zag dat iemand op twitter had geplaatst: “elke keer dat ik Baudet hoor praten over zijn geliefde natiestaat hoor ik een patient bij zijn huisarts om bacteriën vragen tegen zijn antibiotica….” Dan blijken journalisten de witwassende geldstromen op het spoor rond Putin, miljarden, (zoiets komt hier niet voor: Ukraine, look west, Ikea, Apple, Starbucks, U2 en the Stones vermijden hier geen belasting via constructies e.d., bij ons is de rijkdom veel eerlijker verdeeld… Hier worden voetbalclubs niet bestuurd door oligarchen uit Rusland, China, Kazachstan of Qatar, en worden voetballers niet gefinancierd met witgewassen drugsgeld, He Messi en Twente?) en bekent een arts in Engeland dat hij 150 sporters aan doping heeft geholpen, en niet alleen de te verwachten Tour-rijders, ook voetballers in the Premier League, het is hier dus veel beter dan in Rusland…. Ik proef erg veel cynisme in standpunten en daden, en voel in mezelf cynisme en toorn opkomen tegen het blijkbaar onuitroeibare corrupte en opportunistische in mensen. In de serie van Bas Heijne over de maakbare mens vroeg een vrouw aan een zaal filosofiestudenten: “Waarom, denk je, likt een hond zijn kloten? Nou? Omdat hij het kan…”. Corruptie, machtswellust, liegen, draaien en goedpraten uit eigen belang, onmenselijkheid, het is er omdat het kan… Er woeden stormen in mijn binnenste als ik het weer moet opmerken. En erger nog, ik zit me al een half uur, gedeeltelijk vergeefs, te bedwingen om er niet zogenaamd leuk cynisch over te schrijven.

En dus, rond ons referendumpje dat geen referendum is, zie ik weer van Baalen en Verhofstadt op de barricaden staan op Maidan en West Oekraïne sterken in hun strijd tegen Putin (nee en nu niet opschrijven: “geheel belangeloos en uit liefde”) genietend van het feit dat ze actief deel waren van een geopolitiek veranderingsproces ter verdere afkalving van de oude Sovjet-invloed. Als de voorzitter van de Doema, als heuse vertegenwoordiging van de Russische staatspolitiek op die manier boze Franse boeren was komen toespreken was Europa te klein geweest. Dat verdrag speelde toen al. Elke keer weer doet iedereen die bij dit conflict, waarmee ook MH17 en de inname van de Krim samenhangen, net alsof het om een humanitair gebaar tegen het boze oligarchische oostblok-systeem in een overgangsfase gaat. Het gaat om handel en macht. En niemand lijkt zich ervan bewust dat elke daad in dit spel, als de beroemde vlinderslag bij de Azoren in de chaostheoretische verklaring van orkanen in de Cariben, of zoals het begin van de eerste wereldoorlog uit een betrekkelijke domme politieke moord voortkwam, wel eens hele grote gevolgen kan hebben. En die gevolgen waren er al. De spanningen en de doden waren er al. En dan kiest een stel nooit volwassen geraakte zogenaamd studentikoze minkukels dit onderwerp uit om leuk misbruik te maken van een wet en zo hun website te redden? En niet het mestoverschot, of een windmolenpark, nee een geopolitieke tijdbom. Je zou ze moeten opsluiten eigenlijk. En kukels die kennelijk nooit hebben begrepen waar al die miljoenen doden 75 jaar geleden hun oorzaak gevonden hebben, gebruiken de reuring om te pleiten tegen Europa en de Islam, voor mannen die de baas durven spelen over vrouwen, en voor de natiestaat met gesloten grenzen (en eigen munt terug?).

Het enige probleem is dat er 450.000 mensen met onbekende motieven voor het houden van dit referendum hebben gestemd. We motten wel. Ik hoop alleen dat er enig begrip is voor het feit dat er geen zichzelf respecterende regering is die zich qua besluitvorming waagt aan het overnemen van het geen-peil-spelletje… Of overschat ik Halbe Zijlstra nou toch?

Mijn ergernis is dat ik er niets aan kan doen. Maar ik erger me om dat ik dat wèl kan. Zoiets? Machteloosheid. Ook maar geen kranten meer dan? en geen social media?