Ik verdom het gewoon. Simpel. Er zijn wel veel gekken. Een op de zes misschien, oke op de vijf dan misschien, maar niet bijna allemaal. Ik ga verdomme mijn geloof in de mensheid niet opgeven door de kranten en de journaals…
Ok, Ok, Trump predikt geweld, zijn volgers brengen de Hitlergroet die hij probeert een andere betekenis (belofte om op hem te stemmen) te geven. Ok, Ok, extreem rechts wint in Duitsland, haalt de kiesdrempel… Ok, Ok, hier in Nederland wordt een PVV-er vrijgesproken die alle moslims wegzet als “fervente kontenbonkers, die ook kleine jongens neuken”, maar ongetwijfeld is de rechterlijke macht hier niet van God los aan het raken. Ok, Ok, Europa lijkt te falen, waar het gaat om vluchtelingen. Kinderen mogen aan de Grieks/Macedonische grens omkomen van honger en kou, we rommelen aan Schengen, het vrije verkeer, om een paar duizend vluchtelingen. Ok, Ok, Sjeik Erdogan mag straks voor ons beslissen wie hij doorstuurt voor asiel. Ok. Ok, er is in Nederland maar al te vaak geen openbare vergadering mogelijk zonder ellende als het over vluchtelingen gaat. Ok, Ok het lijkt allemaal in niets meer op de hartelijkheid en menselijke overtuiging waar mee we in Nederland ooit duizenden Hongaren en Joegoslaven opvingen. Ok, Ok, we gooien brandbommen naar Moskeeën en in Duitsland, maar ook hier, worden aanslagen gepleegd op vluchtelingenopvang. De mannen die het doen zien eruit als de Bruinhemden uit de jaren 30 van de vorige eeuw. Ok, Ok, de bijbelse opdracht in onze joods/christelijke beschaving om de hongerigen te voeden, de naakten te kleden en de thuislozen op te nemen, lijkt culturele geschiedenis te zijn geworden. Maar we zijn verdomme niet in meerderheid achterlijk geworden… Toch?
“We” zijn niet gek geworden, ik geloof het niet. Ja we worden wel geleid door een generatie politici die bang is van geschreeuw. Cameron leek zelfs de EU uit te willen uit angst voor UKIP. De hele kamer, zelfs links, wil vluchtelingen terugsturen en raakt gewend aan anti-moslimpraat van rechts. En wat triggert nou die ruk naar rechts? Die switch? Wij? Wij burgers met hart? Of zijn het de media die als vanzelfsprekend dit slechte nieuws uitvergroten? Wij? Of zijn het de peilers en de frame-bouwers en spindocters die plaatsvervangend geruststellend doen en daardoor de ongeloofwaardigheid aanwakkeren? Waar komt die angst vandaan, die heel het westen op politiek niveau ethisch en moreel schijnt te verlammen, op Merkel na dan, Grotendeels na dan… Merkel die door haar eigen achterban publiekelijk is losgelaten, zeg maar verraden, uit angst voor de Duitse “Wilders-in”, die Alternative für Deutschland. Waar zit hem dat? Sterkt dat politiek terugtrekken uit angst voor schreeuwers die schreeuwers in hun gevoel gelijk te hebben, maakt hun succes hen aantrekkelijk voor volgers met tijdgebrek om zelf te denken?
Wat is het nou? De zogenaamde “neutrale journalistiek”? De media die op een enkel hoofdredactioneel kommentaar na dit gehannes niet duiden, maar juist groter maken? Trump is een zegen voor de bedrijven die in de VS kranten uitbrengen, hij zorgt elke dag voor meer escalerend nieuws. Mensen die nog iets weten over hoe het ging voor de oorlog, in Italie, over Mussolini’s boek over het fascisme van al voor de grote crisis, Hitler, angst voor verandering en het vreemde, dat soort mensen zijn er niet meer, sterven uit of worden in hun beginnende dementie niet meer gehoord. De terreur van de angst en de bekrompenheid? Ik geloof niet dat Trump, of Marie le Pen, of de UKIP, of de AfD ook maar een moment overwegen om weer mensen te vergassen, of in concentratiekampen op te bergen, maar we hebben nu politici die de overeenkomsten weigeren te zien tussen de manier waarop Mussolini en Hitler hun volken “menden” en wat ze zelf doen. Trump citeert Mussolini zelfs, de stoere mannelijke fascist Mussolini, in ongeremde onwetendheid vermoedelijk. En de zittende politiek verweert zich niet, ze schuiven mee op, bedenkelijk ver, (Zijlstra als leidend liberaal, zit zo dicht tegen Wilders aan dat ik hem dagelijks plots met gebleekt haar verwacht) en bieden geen tegengas en tegenwicht. Maar wij, wij burgers, wij zijn verdomme niet in meerderheid gek geworden, toch?
We weten het alleen niet meer. Het mantra “minder PvdA, minder Marokkanen” lijkt qua PvdA te slagen, maar verder stemmen we in dit landje en in Duitsland ook, en in Frankrijk, toch ook versplinterd, maar nog steeds voor een flink deel progressief en op menselijke waarden. In de VS en Engeland scoren zelfs ouderwetse sociaal-democraten goed. De kleine christelijke partijen die nog steeds geloven in voeden, kleden en huisvesten van de behoeftigen groeien ook. We hoeven de hoop in onszelf niet op te geven, toch? We moeten alleen hopen dat onze leiders, in een uiterst moeilijke tijd, waarin we in Europa elkaar meer nodig hebben dan ooit, waarin we voor de uitdaging staan om het klimaat te keren en Afrika zo te helpen dat het niet ook leegloopt naar het noorden, waarin we mogen verwachten dat Amerika ons niet langer meer zo sterk militair beschermt en we in de wereld een stuk minder te zeggen krijgen… Ja we moeten hopen dat er zo langzamer hand bij onze leiders zicht ontstaat op een “Meer Europa” op een “meer waardengestuurd beleid”. Hopen, en stemmen. Want we zijn niet allemaal gek toch? En pseudo-fascist aan het worden, toch? Ik verdom het, ik ga mijn hoop op een menselijke mensheid niet opgeven verdomme. Maar t wordt wel met de dag moeilijker….