Weet je wat het grootste verschil is tussen de VVD en de PvdA, zei ooit een VVD-wethouder tegen me, bij de PvdA plegen ze broedermoord, wij helpen elkaar gewoon aan een ander baantje als het niet helemaal goed gaat. Dat was meer dan twintig jaar geleden. Cultuur, in de zin van hoe je met elkaar omgaat, is taai.
Het was “een beetje dom” van Felix. Op pad met Jan Marijnissen met een persmuskiet erbij, gewoon een beetje stoer linksig ouwehoeren. En dan zeggen wat je nog echt voelt als de pijn van links op dit moment ook, kan. Da’s gezellig en leuk als er geen journaille bijloopt en het onder ons blijft, als je een beetje linksig bent dan. Maar er is pers bij en Felix moet de groslijst-commissie leiden, de commissie die voor de partij de lijst moet samenstellen van de volgende lichting adspirant Kamerleden. Die commissie gaat in ieder geval niet over de nummer 1. Maar met de krant erbij de huidige nummer 1, de lijsttrekker en partijleider afserveren, levert alleen maar schade op. Voor jezelf, je commissie, voor de partijvoorzitter, voor de zittende partijleider en voor de door jou naar voren geschoven alternatieve kandidaat. Felix is al 25jaar partijcoryfee, oud voorzitter en te ziek voor een echte functie. Hij is zoiets als mijn Waldorf en Statler-beeld op de site. Een marginale coryfee met een stem en af en toe een klusje. Het zij hem vergeven dit keer, maar Hans, haal hem als de sodemieter van die commissie af. Zijn optredens bij Matthijs zijn aandacht genoeg.
Het probleem van links is niet alleen deze interne partij-cultuur. Het zit in heel links. Ze roepen steeds dat ze moeten samenwerken maar doen het niet. Ze verketteren elkaar over de partijgrenzen heen net zo hard. Voor PvdA-ers is of was de SP trotskistisch en Groen Links zweverig intellect dat niet geworteld is in de straat. De ooit grote PvdA was met haar harde interne cultuur een dreiging voor de kleinere partijen op links. Het onderling wantrouwen is groot, de omgangsvormen zijn slecht. Dit gesnipper en gevleugel maakt rechts al een tijdje onnodig groot en sterk. Maar wat we nu zien, wat er nu bij komt, heeft te maken met een partij in paniek.
De peilingen zijn beroerd, Samsom bleek een electorale eendagsvlieg. De SP die nog wel “onversneden links” is doet het op zijn minst beter in de peilingen. Rutte lijdt minder onder de onpopulaire maatregelen dan de PvdA. Je mag aannemen dat in een volwassen partij Diederik geholpen wordt aan zelfinzicht en bij de timing van de daaraan verbonden stappen. Het zou “gewoon” hebben kunnen gaan. Asscher heeft iets Kok-achtigs opgebouwd in zijn imago, iets rustigs en neutraals aan de ene kant, maar ook betrokken en strijdbaar op een paar morele thema’s rond werk en goede zeden. Asscher zou vanzelf bij gebrek aan nog langer serieus te nemen tegenkandidaten komen bovendrijven. Jeroentje is ook populair en ja, Kok was ook ooit eerst minister van financiën, maar hij is toch te rechts, teveel een bankier, om een partij te kunnen trekken. Bovendien moet de nieuwe leider in nederigheid de linkse samenwerking zoeken anders kan links het volledig schudden in de toekomst. Nee, het had allemaal in opbouwende zin anders kunnen gaan. Politieke transparantie is mooi, maar als het over mensen gaat, en dat schijnen ze op links nog te moeten leren en hoop heb ik niet zoveel meer, geldt ook intermenselijk fatsoen en respect. Uit het feit dat iemand het aandurft om een publiek figuur te worden, mag niet worden geconcludeerd dat hufterigheid in zijn of haar richting goed is en is toegestaan. Leer dat nou eens PvdA