Nu ik op facebook ben tegengekomen dat er zich een fan van van Gaal in mijn familie bevindt, en dan nog wel in de intellectuele Amsterdamse tak, ben ik toch even aan het twijfelen geslagen, maar gelukkig niet lang. Ik moet toegeven, Louis is bijzonder, zo bijzonder, Dik Trom is er niks bij.
Wat mij opvalt is dat ik altijd als eerste aan het maniakale optreden van hem moet denken en pas daarna komt de vraag op of hij ook echt een geniale voetbal-concepten-bedenker is. Kortom, dat ligt aan mij. Louis valt niets te verwijten. En nou blijkt dat er onder zijn fans ook mensen zitten die hem om zijn “authentieke” optreden bewonderen. Je gelooft het niet he. Lees verder
Maandelijks archief: juni 2014
De vrienden van Geert
Dat Geert een opportunistisch mannetje is weet ik en wisten jullie ook allemaal. Dat hij standpunten adopteert die hem goed uitkomen uit stemmenwinstbejag en zo, dat is allang bekend, rechtse Geert werd immers plotseling links toen hij al die teleurgestelde PvdA-stemmers zag bungelen en werd tegen van alles, maar rolde toch Rutte I half in. Daar gaat het me niet eens zozeer om. Het gaat me over onze kiezers, die niet lijken te beseffen achter wie ze aanlopen, of nog erger, als ze het wel snappen, wat die dan allemaal plotseling onbelangrijk vinden.
Opportunisme, tja, in het verband van die Europese samenwerking zie je het uitvergroot ontstaan. Wilders wil samenwerken met andere anti-Europese fracties in het Europees Parlement. Waarom? Omdat je als je het met geestverwanten uit zes of zeven landen eens kunt worden meer spreektijd en meer geld krijgt, niet omdat je zo meer van je idealen verwezenlijkt, nee, dat niet. Geld en exposure. En wat heb je daar dan voor over? Toon me zijn vrienden en ik zal u zeggen wie hij is en wie jullie zijn als je op m stemt! Misschien te kort door de bocht? Lees verder
Wie schrijft er eigenlijk?
In “de toekomst als misverstand” heb je het nou wel over een schrijver, die ergens in je huist, die jou als dramatische persoon ontwerpt en vervolgens ga jij aan de slag om dat leven te leiden enzo, maar wie is dat dan, wie schrijft hier? En wie leeft dat leven dan? En wie neemt dan waar, is zich bewust?
Ja klopt. Dat zijn de lastige vragen die ik (nog) vermeden heb, omdat het zoeken naar antwoorden op die vraag nog tot meer omkeringen en tegenstrijdigheden aanleiding kan geven. En trouwens mij, als schrijver van deze blogs, nog meer in verwarring brengen. En je vraagt hier nog maar alleen naar “wie” en niet naar de processen die zich daarbij afspelen.
Laten we het even bij die wie-vraag houden. Ik bedoel, laatst op internet zag ik een plaatje van een poesje dat haar zelfportret schilderde en het beeld dat ontstond was een tijger. De vraag is dan niet alleen of we niet allemaal zo’n dromende dramaschrijver in ons hebben die ons het beeld voortovert van de held die we zouden willen zijn, maar of er niet tegelijkertijd een andere “wie” is die ons, goddank waarschijnlijk, lachend vertelt dat t allemaal niet reĆ«el is, of die weet dat het teveel moeite is en zo voortdurend hindert om die held ook uit te hangen. En is dat dan het drama dat je van Ortega Y Gasset citeerde?