Ik denk dat het nu vijftien jaar geleden is, dat ik in mijn KPMG-tijd meewerkte aan een project samen met Loesje. Wij consultants gingen allerlei politici interviewen en vervolgens probeerden we de mensen van Loesje bij te houden in het bedenken van grappen naar aanleiding van de thema’s die boven kwamen. Dat lukte uiteraard niet. Het resultaat was een boekje met samenvattingen van zo’n 30 interviews en een boel grappen van Loesje.
Ik vraag me wel eens af hoe selectief ik het nieuws tot me neem. Soms wind ik me dagelijks op. En nu, al meer dan een maand, bezie ik de media-opwinding en de politieke waan van de dag met een schouderophalen. De fiere Dijsselbloem eerste keus, tweede keus ? Zal wel. Mark die wil dat we fatsoenlijker reageren op internet, samen met mn vriend Spekman ? Als ze denken dat de kankeraars en vuilspuiers nog een keer nadenken en slikken van die oproep, ze doen maar. Nee wat me opvalt en een beetje aan het denken zet is dat er ineens zoveel voorbij is. Ik krijg een beetje een fin-de-siècle-sensatie als ik Bas Heijne lees en er zijn er meer. Aan het eind van een eeuw heb je dat vaker, dat mensen zich realiseren dat er met die ouwe kalenders een hoop weggewaaid is dat je eerder belangrijk vond. Maar zomaar in 2013, dat bevreemdt me wat.