Met enige verwondering heb ik het regeerakkoord gelezen. Het zou 18 miljard moeten opleveren, maar ik geloof er weinig van. De beleidsintensiveringen zijn harder dan de bezuinigingen en van de bezuinigingen (als ik het goed begrijp zo’n 24 miljard voor aftrek van de intensiveringen) is maar een miljard of 11 hard te maken. En bovendien krijg ik vanuit mijn maatschappijvisie een beetje de indruk dat met het met name hakken in de cultuur, de sociale zekerheid, ontwikkelingssamenwerking en dergelijke, we een stap terug doen in beschaving. Vrolijk word ik er niet van. En dan heb ik het nog niet eens over het salonfahig maken van over-the-top-anti-islamgevoelens. Wat er staat is oud en voor de hand liggend. Of je was ergens voor of je was ergens tegen. Daar waren bestaande redeneringen voor en dat soort redeneringen druipt uit het akkoord, zij het hier en daar en een beetje bevlogen klinkende taal. Scharmer noemt dat ‘downloaden’ ik noem het ‘de zoekmachine in plaats van de denkmachine’. Ik had gehoopt, na zoveel maanden formeren, dat er iets meer nieuws zou staan, iets meer waaruit blijkt dat geprobeerd is buiten gebaande paden te denken. Daar staat erg weinig van, of het zouden de animalcops moeten zijn, de vinding van Pvv’er Graus.

Waar ik graag meer over had willen lezen was over een nieuwe kijk op of tenminste een aankondiging van een serieuze herbezinning op de mentale modellen waaruit veel taken en beleid  voorkomen. Laat ik eens wat proberen.  Lees verder →